Italiaanse feestdagen 

In deze rubriek benoemen we een aantal van de Italiaanse feestdagen die zo typerend zijn voor de cultuur en willen ze extra in het licht zetten:

Epifania – Driekoningen (en de Befana).

Epifania is op 6 januari, 12 dagen na kerst, is de op één na grootste feestdag in o.a. Italië, Frankrijk en Belgie.
Al in de tijd dat er een rijk hofleven was, werd deze dag gevierd door op die dag een koek te bakken met daarin een munt verstopt. Degene die de munt in zijn koek kreeg geserveerd, werd die dag in de watten gelegd. De koek werd niet in zijn geheel opgegeten: drie stukken werden bewaard voor de drie Koningen en een paar stukken voor de Heilige Familie. De dag erna werd het aan de armen gegeven.   In latere tijden zie je dit terug komen in de Driekoningentaart. In Italië verstopt men er tegenwoordig een boon in. Afhankelijk van de streek is dit nog een veel voorkomend gebruik.
 
La Befana, een heks op een bezemsteel, vliegt de nacht van 5 op 6 januari rond en brengt snoepjes en kadootjes aan de kinderen, meestal in een sok die de kinderen hebben klaargelegd. De lieve kinderen krijgen een kadootje en snoep. De stoute krijgen stukjes steenkool (van suiker gemaakt). La Befana is een oude vrouw, die afgebeeld wordt als een heks, die door de Drie Wijzen was gevraagd met hen mee te gaan. Zij had dit geweigerd omdat ze het te druk zou hebben hetgeen ze nog betreurt tot de dag van vandaag.

Carnaval:

Het carnaval , een katholiek feest, duurt 12 dagen en eindigt op vastenavond, de dag voor aswoensdag.  In Venetië was het de traditie om maskers te dragen. Hiervan werd het eerst melding gemaakt in  1268. In de loop van de geschiedenis heeft men vaak geprobeerd om het extravagante en vaak ook subversieve karakter van het festival  aan banden te leggen. Het dragen van maskers  was oorspronkelijk een gewoonte die in een groot deel van het jaar gebruikelijk was. Niet alleen tijdens verschillende feesten maar ook wanneer men zich anoniem over straat wilde begeven.
Toen Venetie onder controle kwam van Lombardije en later van Napoleon, werd het dragen van maskers echter flink aan banden gelegd. Hierdor raakte deze traditie steeds meer op de achtergrond. Echter 1 maal per jaar, tijdens het carnaval van venezie, komt deze traditie weer ten volle tot leven.

Ook in andere steden wordt Carnaval gevierd. Zo staat Ivrea bekend om het sinaasappel-gooien tijdens carnaval. Deze manier van vieren is ook in Italië uniek in zijn soort.

Festa della donna:
Op 8 Maart wordt het Feest van de Vrouw gevierd. In Italië is het niet gebruikelijk als in Nederland om wekelijks een vers bosje bloemen op tafel te zetten maar op het feest van de vrouw kunnen ze er wat van. Ga je als vrouw de nodige boodschappen halen bij bakker, slager en groenteboer: aan het eind van de rit heb je een aardig bosje Mimosa verzameld. Mimosa is hét symbool voor het feest van de vrouw sinds 1946. Deze struiken bloeien volop aan de ligurische kust rond eind februari.

Festa della Repubblica:
Op 2 Juni is in Italië het ‘feest van de republiek’: La festa de Repubblica.
Herdenking referendum ten gunste van de republiek in 1946.

Jaarlijks op 2 juni vieren de Italianen ‘Festa della Repubblica’ (Dag van de republiek). Op 2 en 3 juni 1946 werd er in Italië een referendum gehouden waarin aan de bevolking gevraagd werd wat voor soort staatsvorm er na de val het fascisme moest komen: een republiek of een monarchie.
In Italie een nationale feestdag. Mensen trekken er die dag op uit dus veel drukte op de wegen. Er worden deze dag veel plechtige ceremonies gehouden.

Ferragosto:
Ferragosto is een typisch Italiaans feest dat op 15 augustus valt. Traditioneel is dit de start van de vakantie, aan vakantiespreiding doet men in Italië niet, en wordt en lang en veel gegeten. Veelal een picknick langs de rivier, een meer of park. (In Italië vind je georganiseerde picknickzones met vaste barbeque-plaatsen.) Natuurlijk met een duik in het water, gezien het mooie weer in Augustus. Bekend is ook de uitstroom richting Bergen en zee met de bekende kilometers lange files bij de tolpoorten. Wees slim: blijf die dag gewoon thuis.

In de tijd van de Romeinen werden in Augustus de goden vereerd en dan vooral de godin Diana en de cyclus van zaaien en rijping. De huidige Italiaanse naam Ferragosto, komt van de originele Latijnse benaming Feriae Augusti. Festival (feestdag) van de Keizer Augustus.
Toen het Katholicisme werd aangenomen werd het een christelijke feestdag om de Heilige Maria te vereren. Er wordt gevierd dat Maria in de hemel werd opgenomen en wordt herenigd met haar zoon Jezus, de Maria Tenhemelopneming. In verschillende dorpen, vooral de zuidelijke, wordt een beeld van Maria op schouders door het dorp gedragen om ceremonieel weer terug te plaatsen in de kerk.

De feestdag loopt tegenwoordig samen met de meteorietenregen dat vanuit Italië heel goed te zien is in de avond.

Rificolona in de Provincie Florence
Dat mijn lichtje branden mag?
Ja! En waarom ook niet als je toevallig de avond van 7 September in de provincie Florence bent.
Op 7 September viert men de ‘Rificolona’. Wij Nederlanders leggen meteen de link met St. Maarten op 11 November, wanneer er menig kind op pad gaat met lampion en tas om een liedje te zingen bij de deur voor een beloning (liefst in de vorm van een snoepje). De Rificolona is echter geen St. Maarten. De gelijkenis met de lantaarns is er wel.

Rificolona is een typisch Florentijns feest dat ergens in de 17e eeuw zijn oorsprong vindt toen boeren en ‘ander volk’ uit de omgeving naar Florence kwamen op 7 september om de Geboorte van de Maagd te vieren (8 sept) in de basiliek van de ‘Santissima Annunziata’ en om hun koopwaar te tonen op de markt van 8 september.
De avond voor de markt kwamen ze binnen met verlichte lantaarns, wel of niet gemaakt van bieten, watermeloenen of pompoenen. De jongelui  van Florence vonden het een leuke show om te zien en zongen de vrouwen in de stoet gekscherend toe (verwijzend naar de markt én naar hun dikke achterwerk).
Vandaag de dag is het feest nog her en der te zien in de etalages van winkels, langs de Arno, oude huizen en oprijlanen en nog steeds hoor je het lied ‘ona..ona’.

“Ona ona ona ma che bella Rificolona! La mia è con i fiocchi, la tua con i pidocchi”.

is je eerste bericht. Bewerk of verwijder het, start dan met schrijven!